Polska jest krajem ubogim w wodę. Głównym źródłem wody są opady atmosferyczne, które dostarczają 97% całkowitego zasilania. Pozostałe 3% napływa do nas z zagranicy. Przy średniej rocznej sumie opadów wynoszącej 600 mm, przychód wody wynosi 187 mld m3. Razem z wodą dopływającą z zagranicy daje to roczny przychód w wysokości 192 mld m3. W bilansie wodnym straty (rozchód) wody to parowanie, zużycie i odpływ. W Polsce średnio w ciągu roku paruje i zużywa się 135 mln m3 wody, a odpływa 57 mln m3. Woda zużywana jest przez przemysł, rolnictwo i gospodarkę komunalną. W związku z dużym zapotrzebowaniem na wodę istnieją w Polsce obszary zagrożone deficytem wody.

Dużym problemem gospodarki wodnej Polski jest zanieczyszczenie wód powierzchniowych, a w szczególności rzecznych. Doprowadziły do tego zrzuty ścieków przemysłowych i komunalnych oraz wypłukiwanie nawozów sztucznych z gleby. Tylko 1,8% długości kontrolowanych rzek niesie wody o pierwszej klasie czystości pod względem fizykochemicznym, a 30,9% ma wody pozaklasowe. Jeszcze gorzej przedstawia się czystość rzek pod względem biologicznym. Pierwszą klasę czystości posiadają rzeki na długości 0,1%, a wody pozaklasowe stanowią 84,5%. Nieco lepiej przedstawia się stan czystości wód jezior. Większość z nich posiada wody w II lub III klasie czystości.

Aby zwiększyć dostępne zasoby wodne, buduje się sztuczne zbiorniki wodne. W Polsce jest ich ponad 90. Całkowita pojemność zbiorników wodnych w Polsce wynosi 2,7 km3. W porównaniu do innych krajów Europy jest to niewiele.